چهارمین جشن اردی بهشت تئاتر مازندران در حالی برگزار شد که بیشتر به اجرای جشن موسیقی بود تا جشن تئاتر... 25 اردی بهشت ماه 90 اهالی تئاتر مازندران به بهانه چهارمین جشن اردی بهشت تئاتر مازندران در سالن سینمای جهان نمای چالوس به گرد هم امدند تا اینکه روز تئاتر را در مازندران گرامی بدارند.

سال های گذشته ما شاهد برگزاری این جشن تئاتر در فضا های تئاتری و مجتمع های فرهنگی هنری متعلق به ادارات فرهنگ وارشاد اسلامی بودیم، و امیدوار بویم که شاهد برگزاری جشن اردبیهشت تئاتر بهتری در مازندران نسبت به سال گذشته باشیم که با یک فضای سرد و بی روح سینمایی در سینمای جهان نمای چالوس که گرمای فضای تئاتری مجتمع های فرهنگی وهنری را نداشت مواجه شدیم .

از بدو ورود به شهرستان چالوس با تابلوی تبلیغاتی اردی بهشت تئاتر که منقش به تصویر جمشید مشایخی ، قطب الدین صادقی ، اخشابی و نمادی از نقش هنرمندان مشهدی در حال رقص معروف آن دیار بود روبرو شده و همزمان با ورود به سالن سینما مواجه با چیدمان صحنه ای نا مناسب صحنه ای با آن ستون های مزاحمی که همطراز با ستون های تالار آپادان تخت جمشید ، رقص نور ها ، دیگ بخار ها که بیشتر شبیه به صحنه اجرای مجالس موسیقی یا عروسی و یا شو ها روبرو شدیم.

مراسم با صحبت های مجری و سخنان برخی از مسئولان و اجرای موسیقی سنتی آغاز بکار کرد و پس از مدتی مجری برنامه اعلام کرد که جمشید مشایخی با توجه به بیماریش در سالن حضور پیدا خواهد کرد که در نزدیکی اذان ظهر با حضور در صحنه و بروی سن رفتن ، حرف از تیزی تیغ سانسور در تئاتر زد و با تشویق و سوت حاضرین روبرو شد و برنامه صبح رو به پایان رفت.
پس از صرف ناهار اقامه نماز و بازگشت به سالن سینما با برنامه کارگا آموزشی و آسیب شناسی تئاتر با حضو ر هنر مند برجسته تئاتر کشور قطب الدین صادقی کارگردان برجسته و خوب کشورمان روبرو شدیم که مطالب آموزشی ارزنده ای را در حول و محور تئاتر خوب و مخاطب جذب کن، ارایه کرد و تئاتر خوب را تئاتری دانست که داری چهار مقوله سرگرم کننده، احساس ،اندیشه و زیبایی شناختی و یا اینکه با وجود حداقل یکی از موارد دانست که با استقبال خوب هنرمندان مواجه شد و کارگاه خوبی بود ، اما زمانی که قطب الدین صادقی از معظل سیگارکشیدن و مسائل آنچنانی و مضراتش در تولید تئاتر و تآثیر گذاری منفی آن در بازیگر به عنوان محور اصلی تئاتر که اگر تن سالمی نداشته باشد ضربه به تئاتر می زند و نمی تواند آنطور که باید به نقش خود بپردازد از استقبال کمتر و تشویق کمتر حاضرین روبر گردید و صدای تشویق ها کمی پائین تر آمد و ظاهرا به مذاق برخی ها خوش نیامده بود.

بگذریم جشن، جشن تئاتری ها بود ما فقط شاهد یک کار گاه آموزشی خوب از قطب الدین صادقی که به مدت دو ساعت طول کشید بود و بعد از ان اجرای شبیه خوانی آرش که یکی از نقاط مثبت این جشن تئاتر بود و از آرش پهلوان ایرانی و مازندرانی یاد کرده بود، بودیم و اهالی تئاتر مازندران از ان بهره مند شدند.

و اما دیگر برنامه اجرای موسیقی اخشابی هنرمند موسیقی مازندران بود که اکثر چالوسی ها به خاطرتبلیغات انجام شده در جمع تئاتری ها گرد آمده بودند شروع شد و کنسرت خوبی از وی برگزار شد و سالن سینما همراه بود با سوت کف دختران و پسران جوان که انگاری به کنسرت آمده بودند و جشن اردی بهشت تئاتر تبدیل شده بود به کنسرت موسیقی ، حوصله برخی از تئاتری ها سر آمده بود و موجب شادی کنسرت دوستان چالوسی شده بود.

می خواهم از مسئولان برگزار کننده چهارمین جشن اردی بهشت تئاتر بپرسم که آیا نمی توانستید همچون جشن های سابق که مملو از اجراهای تئاتری، شبیه خوانی و شیوه های نمایش ایرانی ، تئاتر عروسکی و سنتی بود استفاده کنید،
در سالروز حکیم ابوالقاسم فردوسی حماسه سرای ایرانی که بین چهارصد شاعر زمان سلطان محمود غزنوی توانسته بود شاهنامه فردوسی این کتاب غنی ایرانی را به رشته تحریر در آورد ، از پرده خوانی بهرمند شوید،
آیا نمی توانستید از اجراهای نمایش های کوتاه و با محتوی طنز و جدی در این اردی بهشت تئاتر استفاده کنید و مخاطبانی را که بخاطر اخشابی در سالن حضور داشتن با عمل، نه اینکه تئوری با تئاتر آشتی دهید... واما بسته های فرهنگی که مختص به گروه های تئاتری و اهالی تئاتر بود به دست اهلش نرسید و اکثر این بسته ها به دست کسانی راسید که برای کنسرت اخشابی به سالن آمده بودند که پس از اجرای کنسرت سالن را ترک کرده و رفتند و حتی برای تجلیل از اهالی تئاتر که آخرین بخش جشن تئاتر امسال بود در سالن نماندند.

مدت دو سال است که نام اردلان شجاعی کاوه به عنوان هنر مند مازندرانی در لیست تجلیل شوندگان می رود و دریغ از حضور ایشان در جشن اردی بهشت تئاتر، البته حرمت اردلان شجاعی کاوه به عنوان یک هنرمند مازندرانی برما واجب است اما وقتی ایشان با مشغله کاری شان وقت ندارند حضور پیداکنند از کسی تقدیر شود که فرصت حضور دارد.

به جای تقدیر از ایشان می توانستید از یک مخاطب و تماشاگر تئاتری که اصل اساس تئاتر است و اگر مخاطب نباشد تئاتر مفهومی پیدا نمی کند، تجلیل داشته باشید که لا اقل مردم را با این شیوه با تئاتر اشتی دهید و... دم از آسییب شناسی تئاتر می زنیم خود آسیبم. سخن بسیار است وقت و حوصله کم... والسلام